ויאמר ה׳ אלהים לאשה. מכיון שהזכיר האדם את האשה, הדיין פונה אליה. E Adonai Elohim disse à mulher. Desde que o homem mencionou a mulher, o juiz se dirige a ela.
מה זאת עשית. כאן ברור עוד יותר, שהשאלה אינה אלא שאלה ריטורית: מה שעשתה האשה ידוע כבר מתוך תשובת האדם, ואין צורך לשאלות נוספות כדי לדעת את הדבר. קשה להבין כיצד יכלו כמה מפרשים לפרש שהשאלה נשאלה כדי לדעת מה עשתה האשה. כך נאמר לו לקין (ד׳ י׳): מה עשית, בה בשעה שנאמר לו: קול דמי אחיך צועקים אלי מן האדמה, וכך מנוסחות בשלושת הפסוקים שהבאנו למעלה (י״ב, י״ח; כ׳, ט׳; כ״ו, י׳) שאלותם של מלכי מצרים וגרר, אף על פי שהם ידעו היטב מה שעשו אברהם ויצחק. בכל המקרים האלה השאלה דומה לאינטרייקציה, וכוונתה: כיצד יכולת לעשות דבר נורא שכזה? O que foi isso que fizeste? Aqui está ainda mais claro que a pergunta é meramente retórica: o que a mulher fez já é conhecido pela resposta do homem, e não há necessidade de perguntas adicionais para saber o fato. É difícil entender como alguns comentaristas puderam interpretar que a pergunta foi feita para descobrir o que a mulher tinha feito. Assim também foi dito a Kayin (4:10): "O que fizeste?" no momento em que lhe foi dito: "A voz do sangue do teu irmão clama a Mim desde a terra". E assim estão formuladas as perguntas nos três versículos que trouxemos acima (12:18; 20:9; 26:10) dirigidas pelos reis de Mitzrayim e Gerar, mesmo que eles soubessem muito bem o que Avraham e Yitschak tinham feito. Em todos esses casos, a pergunta se assemelha a uma interjeição, e seu significado é: como pudeste fazer algo tão terrível?
הנחש השיאני וָאֹכֵל. גם האשה מנסה להצטדק על ידי הטלת האחריות על המסית, ואינה מרגישה שדווקא זהו עוונה, שלא עמדה בנסיון ושמעה לדברי המסית, לעצת הערמה שבנפשה. A serpente me enganou, e eu comi. A mulher também tenta se justificar transferindo a responsabilidade para aquele que a incitou, sem perceber que exatamente esse é o seu pecado: não resistiu à prova e deu ouvidos às palavras do incitador, ao conselho astuto que estava em sua própria alma.
בתשובת האשה מגיעים אנחנו לשלב השני של המאורעות, המסופר בסוף החלק הראשון של פס׳ ה׳ (ותקח מפריו ותאכל). ועוד יש בזה רמז גם לשלב הראשון, שעוד נעמוד עליו במיוחד בפסוק הבא. Na resposta da mulher, chegamos ao segundo estágio dos acontecimentos, narrado no final da primeira parte do versículo 5 (e tomou de seu fruto e comeu). E ainda há nisso uma alusão ao primeiro estágio, sobre o qual nos deteremos especialmente no próximo versículo.